fbpx

Θάλαμος Υπερβαρικού Οξυγόνου

Το οξυγόνο είναι το πιο απαραίτητο θρεπτικό συστατικό. Ο μέσος άνθρωπος μπορεί να ζήσει 30 – 40 ημέρες χωρίς τροφή και 3 – 4 μέρες χωρίς νερό, αλλά μόνο 3 – 6 λεπτά χωρίς οξυγόνο. Το οξυγόνο είναι αναγκαίο για να θρέψει τον υγιή ιστό, βοηθά στην αποκατάσταση των κατεστραμμένων ιστών και προάγει την παραγωγή νέου ιστού. Οι ιστοί που έχουν πληγεί από κάποια νόσο ή από τραυματισμό συνήθως χρειάζονται αυξημένες ποσότητες οξυγόνου για την διαδικασία της επούλωσης. Η θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου (HBOT) είναι μια μη επεμβατική θεραπεία, για τις παθήσεις εκείνες που χρειάζεται επιπλέον οξυγόνο. Ο ασθενής αναπνέει 96% έως 100% οξυγόνο σε ένα θάλαμο υπό πίεση, μεγαλύτερη από την κανονική ατμοσφαιρική πίεση. Η πίεση αλλάζει την αναλογία του οξυγόνου στο πλάσμα και στα ερυθρά αιμοσφαίρια Οι αυξημένες συγκεντρώσεις οξυγόνου στο πλάσμα αποδίδονται ευκολότερα στα κύτταρα. Κατά την διάρκεια της συνεδρίας η πίεση του οξυγόνου στους ιστούς αυξάνεται σημαντικά, τόσο στους φυσιολογικούς ιστούς όσο και στους ιστούς που υπάρχει βλάβη της κυκλοφορίας – εφόσον δεν έχει καταργηθεί τελείως. Η θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου είναι μια επιστημονικά αποδεκτή τεχνολογία, και βοηθά στη θεραπεία πολλών δύσκολων, επίμονων και δαπανηρών προβλημάτων υγείας. Ο θεραπευτικός της ρόλος συνίσταται στην μοναδική της δυνατότητα να τροποποιεί την οξυγόνωση των διαφόρων ιστών και οργάνων με ποιοτική και ποσοτική βελτίωση των αμυντικών και επουλωτικών μηχανισμών του οργανισμού, όταν η συνήθης μεταφορά οξυγόνου δεν επαρκεί για το ανάλογο αποτέλεσμα.

Χιλιάδες ιατρικές έρευνες κατά τα τελευταία 30 χρόνια έχει επιβεβαιώσει ότι η θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου είναι αποτελεσματική γιατί:

● Μειώνει τη φλεγμονή και το οίδημα.

● Παρέχει μεγάλη ποσότητα οξυγόνου στους υποξικούς ιστούς.

● Εξουδετερώνει τις επιδράσεις των δηλητηρίων και των τοξινών σε κυτταρικό επίπεδο.

● Προάγει την ανάπτυξη νέων αιμοφόρων αγγείων.

● Βελτιώνει την απόδοση οξυγόνου στους ιστούς, ακόμη και σε μειωμένη ροή αίματος.

● Ενισχύει τη λειτουργία των λευκοκυττάρων ενάντια στις λοιμώξεις.

● Μειώνει τον πόνο που σχετίζεται με ισχαιμία.

● Ενισχύει την επούλωση τραυμάτων διεγείροντας την αύξηση των ινοβλαστών, τη σύνθεση κολλαγόνου και τη νεοαγγείωση.

● Βοηθά το σώμα να απορρίψει τις τοξίνες και τα απόβλητα του μεταβολισμού.

● Αυξάνει την ικανότητα του οργανισμού να καταπολεμά τις λοιμώξεις.

● Μειώνει το χρόνο αποκατάστασης μετά από εντατική άσκηση.

● Βελτιώνει την παροχή οξυγόνου στους μύες κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων της επόμενης ημέρας.

Η θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου είναι χρήσιμη:

● Στην αισθητική ιατρική και στην ορθοπαιδική λόγω της αναγεννητικής και αντι-οιδηματικής δράσης της στα κύτταρα.

● Στην παθολογία σε παθήσεις όπως η χρόνια ασθματική βρογχίτιδα, τα διαβητικά έλκη, η καρδιακή ισχαιμία, κλπ.

● Στη νευροχειρουργική και στην νευρολογία σε παθήσεις όπως: η γεροντική άνοια, το εγκεφαλικό επεισόδιο, η παράλυση, οι νευρώσεις, ο αυτισμός, η σχιζοφρένεια, οι πονοκέφαλοι, οι ημικρανίες, κλπ.

● Στη χειρουργική σε μολύνσεις τραυμάτων, έλκη, εγκαύματα, κλπ, λόγω της ταχύτητας της επουλωσης.

● Στη δερματολογία σε παθήσεις όπως: η ακμή, ο απλός έρπης, ο έρπης ζωστήρας, η τριχόπτωση, κλπ.

● Στην οφθαλμολογία σε παθήσεις όπως: η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

● Στην αθλητιατρική γιατί επιταχύνει την επούλωση των τραυματισμών και βελτιώνει την αθλητική απόδοση (χρησιμοποιείται σήμερα από πολλούς γνωστούς αθλητές).

Η θεραπεία υπερβαρικού οξυγόνου ενδείκνυται σε διάφορες καταστάσεις:

● Σε αθλητικές κακώσεις (θλάσεις μυών, κακώσεις τενόντων, συνδέσμων, κατάγματα κτλ) και σύνδρομα υπέρχρησης (τενοντίτιδες, κάταγμα κοπώσεως, περιοστίτιδα, κλπ).

● Σε κεφαλαλγίες.

● Σε αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια.

● Σε σκλήρυνση κατά πλάκας.

● Σε χρόνια κόπωση.

● Σε νευρολογικά προβλήματα λόγω φλεγμονής και τοπικής υποξίας – περιλαμβάνει την αιφνίδια βαρηκοΐα (ή οξεία κώφωση), πάρεση προσωπικού νεύρου (Bell’s palsy) και άλλες μονονευροπάθειες.

● Σε κάκωση νωτιαίου μυελού (οξεία) αλλά και άλλες νευρολογικές διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος (εγκέφαλος, νωτιαίος μυελός).

● Σε νευροαισθητήριο βαρηκοΐα – οξεία κώφωση.

● Σε κατάγματα – καθυστερημένη και ατελής πώρωση, ψευδάρθρωση.

● Σε οστικό οίδημα.

● Σε άσηπτη οστική νέκρωση (avascular necrosis – AVN), ειδικά της κεφαλής του μηριαίου (αποφυγή αρθροπλαστικής, εξαφάνιση των οστικών αλλοιώσεων στις περισσότερες περιπτώσεις σταδίου I & II).

● Σε οστεομυελίτιδα.

● Σε σύνδρομο σύνθλιψης.

● Σε μετακτινικές ιστικές βλάβες.

● Σε αγγειακές παθήσεις– νόσος Buerger, σύνδρομο Raynaud.

● Σε οξεία απόφραξη κεντρικής αρτηρίας αμφιβληστροειδούς.

● Σε εξεσημασμένη απώλεια αίματος.

● Σε δρεπανοκυτταρική κρίση και άλλες υποξικές επιπλοκές της δρεπανοκυτταρικής αναιμίας (έλκη κάτω άκρων).

● Σε αεριογόνο γάγγραινα – γαγγραινώδες πυόδερμα.

● Σε επαπειλούμενα δερματικά – μυοδερματικά μοσχεύματα.

● Σε νεκρωτικές λοιμώξεις μαλακών μορίων.

● Σε διαβητικό πόδι (περιλαμβάνεται στις περιπτώσεις επιλεγμένων προβληματικών ελκών για ευόδωση επούλωσης) – συμβάλλει στην επούλωση ελκών, θεραπεία πιθανής υποκείμενης οστεομυελίτιδας και αποφυγή ακρωτηριασμού

● Σε θερμικό έγκαυμα.

● Σε ευόδωση επούλωσης σε προβληματικά έλκη.

● Σε συμπληρωματική θεραπεία σε ενδοκράνια αποστήματα.

● Σε αρτηριακή εμβολή αέρα – air/gas embolism.

● Σε δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα – εισπνοή καπνού.

● Σε νόσο δυτών.

● Σε χρόνια προστατίτιδα.

● Σε ορισμένες ανθεκτικές μυκητιάσεις: μουκορμύκωση, διηθητική ασπεργίλλωση.

● Σε δήγμα αράχνης.

● Σε φλεγμονώδη νόσο εντέρου – νόσος Crohn και ελκώδης κολίτιδα (κάποιες περιπτώσεις).

Σχετικά άρθρα